czwartek, 31 lipca 2014

"Podróżować, podróżować jest bosko" :)

I wciąż świeci słońce. Niebo się bławaci. W przygaszone upałem kolory dnia wplatam pastelowe barwy hortensji i cień wysokich drzew z alei widzianej z okna...


To już koniec lipca. Jakże szybko minął pierwszy miesiąc wakacji...


Drobiny muzyki wypełniają chwilę, żegnam się ze swoim domem na kilkanaście dni, pakuję walizkę,  oddaję się swoim małym rytuałom przed podróżą. Wyjeżdżam do brata. Razem z nimi jadę i cieszę się na wspólny czas z Małym, który ma już "ciociu, nie osiem lat, ale osiem i siedem miesięcy" :)


Jest już we mnie ta niecierpliwość przed podróżą. Tam będę zamyślać się innym krajobrazem. Ciekawe czy zakwitły już moje ulubione wrzosy? Ciekawe, czy zdążę nacieszyć się ich nieśmiałym pięknem?


I będę tęsknić za M. i za naszym czasem w drugiej połowie sierpnia...


Moi mili Czytelnicy, postaram się do Was zaglądać, może uda mi się napisać kilka słów. Pozdrawiam Was i do poczytania :)

poniedziałek, 28 lipca 2014

A w tych borach...

A w tych Borach Tucholskich dobrze jest wędrować, znaleźć ciszę i spokój. Przyjemnie nam się szło bezludnymi duktami, ścieżkami i ścieżynkami. Bór, spalony słońcem, cudnie pachniał igliwiem, szumiał jak morze, zachwycał głosami ptaków i barwnymi kwiatkami...


Dobre dni. Zbieranie jagód, jagodowe podwieczorki potem i jagodowe pocałunki. Jeziora. Odludne brzegi. Zapach szuwarów. Migocąca w słońcu woda. Ogniska i pieczenie kiełbasek, wyśpiewywanie piosenek harcerskich z sentymentu dla dawnych lat bycia w harcerstwie. Śniadania z brzozami nad głową i widokiem jeziora. Przyjemna kwatera i przesympatyczni właściciele. Podziwianie kaszubskich haftów. Smakowanie regionalnych potraw: zalewajka i ciszki kaszubskie. Zimne piwo. Pyszna ryba...


Odpoczęliśmy. Także od telewizora, internetu, wiadomości. Dobrze tak odciąć się...


Całe dnie w krótkich porteczkach, na powietrzu, w błękitach nieba i jezior...


I pierwszy raz płynęłam kajakiem. Na jeziorze stchórzyłam i panikowałam. Bo ja lądowy człowiek jestem, w wodzie zanurzam się tylko po kolana. Spłynęliśmy Brdą. I to było przyjemne. Uspokajał mnie widok dna :) 


I jeszcze do ocalenia: zielonkawa woda, zapach wodorostów, malownicze wąwozy, łabędzie i kaczki na wyciągnięcie ręki, złotoskrzydłe i kobaltowe ważki, ptasie melodie, kormorany, świerszczowe cykady...

niedziela, 20 lipca 2014

Niedzielne drobiazgi...

Kolejny gorący, bezchmurny dzień. Upalny od samego rana. Opuszczam rolety, między ich szparami wciskają się do pokoju smużki światła, załamują się na podłodze. Obserwuję wirujący słoneczny pył. W powietrzu przesłodzony zapach dojrzałych wiśni sąsiada i zapach żniw...


Niedzielny poranek pachnie kawą. Szemrze radio. M. dzwoni z drogi. A ja w oczekiwaniu na niego, na czas razem, na podróż. Jutro wyruszamy...


Jeszcze nie jestem spakowana, ale już czuję radość...


A w ogrodzie, w moim ulubionym zakątku, okwitłe trawy i parasolowate liście łopianów tworzą baśniowy nastrój. A jak pachnie w jaskrawym słońcu lawenda...


Dobrze mi jest z dzisiejszym oczekiwaniem, bo jeszcze brat ze swoimi się zapowiedział i cieszę się na spotkanie z Małym...


Choć spojrzenie autorki na średniowiecze jest przez pryzmat współczesności i język jest zbyt współczesny, to z przyjemnością przeczytałam "Niewidzialną koronę" Cherezińskiej. Teraz zaś mieszkam w "Dziennikach i wspomnieniach" Iwaszkiewiczowej i znajduję bliskie mi myśli, zachwyt światem, wrażliwość...


Dobrej niedzieli życzę!

wtorek, 8 lipca 2014

We framudze nieba kolejna burza...

Przez cały dzień upał gęsty i lepki jak miód. Na niebie błysk i błękity. Łąki w łunach zieleni, dojrzewające zboża ukraszone soczystą czerwienią maków. W tym złocie zbóż pięknie wyglądają chabry i liliowe kąkole. I nic dziwnego, że taki pejzaż przewiązuję kokardą zachwytu...


Lato jak z dzieciństwa, bo wtedy też były takie upalne dni, zielone i niebieskie. I kiedy zobaczyłam japonki w miętowym kolorze, kupiłam je bez wahania, bo przypomniały mi gumowe klapki "motylki", które z upodobaniem nosiłam, będąc dziewczynką...


Wakacje to czas bez godzin. Czas na słuchanie muzyki bliskiej sercu, na poranną kawę na balkonie, na przyjemność bycia ze sobą...


Letni czas to także pyszne jedzenie bez wysiłku przyrządzane: pomidory z bazylią, twaróg, wiejskie jajka, bób z wody, kwiat kalafiora na obiad, młoda fasolka, ziemniaki i buraczki...


Czytam. Ostatnio o Callas. Książka "Zbyt dumna, zbyt krucha" nie jest typową biografią i dość dobrze się ją czyta...


A popołudniową porą czarna ulewa, świstający wiatr, niebo opętane grzmotami i błyskawicami. Pod obuchem burzy złamało się wiekowe drzewo, rosnące w alejach...


Nie udał mi się spacer z koleżanką, ale lepiej się oddycha powietrzem chłodniejszym i mokrym...

poniedziałek, 7 lipca 2014

Po burzy...

Tego popołudnia szalała burza. Niebo przecinały błyskawice, drzewa połyskiwały srebrnymi refleksami, linia horyzontu zlewała się z czarnymi, groźnymi chmurami. Na kilka godzin zgasło światło, a deszcz był prawdziwą ulewą...


Teraz mam otwarty balkon i oddycham cudownie rześkim powietrzem. Przyjemny chłód dotyka moich stóp, świat przyjemnie pachnie świeżością i wilgocią...


Purpurową różę mam w wazonie. Objadam się malinami. Słucham fado i mam wrażenie, że czas mija mi wolniej...


Cieszę się wakacjami, swoim domem się cieszę, wczorajszą wizytą brata i bratowej. Mały jest na kolonii i jest ponoć bardzo dzielny, płakał tylko w pierwszą noc. Mały bohater! Pamiętam, że na swojej pierwszej kolonii płakałam co noc i po dwóch tygodniach rodzice zabrali mnie do domu :) 


No i czekam na M. i na wspólny wyjazd...

środa, 2 lipca 2014

Drobiazgi prawie wakacyjne :)

Letnie niebo i kilka białych, bajkowych chmurek. Pola usiane makami, w smugach chabrów i wiankach rumianków. Wszechobecna zieleń, dziś kołysana lekkim wiatrem. I słońce wreszcie wyjrzało. Po tych dniach deszczowych, jesiennych niemalże, to słońce jest dziś jak błogosławieństwo...


Kawą mi pachnie czas. Kawą i wakacjami. Dom w kwiatach, a ja cała w skowronkach, bo jest już we mnie beztroska, radość z wolnych dni i spokój. I choć jeszcze ten tydzień muszę być w szkole, to czuję się zdecydowanie wakacyjnie :)


A ostatnie dni przed zakończeniem roku były intensywne. Pożegnałam swoich trzecioklasistów. Były łzy i obietnice, że będziemy pamiętać. Ostatnia wspólna fotografia, ostatnie chwile w ławce. A na pożegnanie wzruszający list mi podarowali...


I jestem bardzo zadowolona z wyniku egzaminu swoich klas...


Weekendowy czas spędziłam z moim M. I ten czas razem jak zwykle minął za szybko...


Wczoraj w bibliotece wypożyczyłam kilka książek. Mam ochotę na coś lekkiego, coś co nie jest romansidłem, ale jest opowieścią o ludziach, zakątkach, emocjach. I chyba taką pozycją jest "Wymarzony dom" M. Kordel. Zaczęłam czytać przed wieczorem i nie mogłam się oderwać :)


Chciałabym częściej zostawiać słowa tu, trochę ostatnio zaniedbałam swój kącik :)