piątek, 15 maja 2020

Latawce myśli...

Zimno jest, choć słońce świeci. W nocy przymrozki, a dziś zimna Zośka. Co rano sprawdzam swoje balkonowe kwiaty i stwierdzam z radością, że mają się dobrze...

Na balkonie można siedzieć w południe, kiedy jest w miarę ciepło i nawet ciepłem na skórze zatrzymuje się ten słodki, żółty zapach kwiatów rzepaku z pobliskich pól. I wystarczy bardziej zmrużyć oczy, by melancholia z powodu tak zimnego maja przepadła choć na chwil kilka...

W alejach kasztanowce jak wielkie bukiety obsypane kwieciem o marcepanowej bieli. Zieleni tyle wokół, tyle majowej poezji, bo i niezabudki niebieszczą się w oczach, konwalie się bielą, a peonie jak chińskie kurtyzany pysznią się swoimi purpurowymi strojami. A jak pachnie świat tą mieszanką aromatów...

Wieczorami przypominam sobie Leśmiana i jego słowa takie do przytulenia, do poczucia, do tego, by maj poczuć czulej, wrażliwiej, wzruszająco. Mnie kiedyś bolał maj, długo nie chciałam dostrzec jego piękna, bolały mnie rozkwitające kwiaty, ta pełnia życia natury. W maju gasła moja mama, odchodziła, a ja patrzyłam na to oczami dziecka. Upłynęło wiele czasu i znowu sprawdziła się mądrość, że czas leczy. Leczył długo...

Wczoraj miłe zdarzenia: ciepłe słowa od kilku mam na temat zdalnego uczenia i zdjęcie bukietu bzu w podziękowaniu od czwartoklasisty...

Piątkiem się cieszę, aromatem kawy i ametystowymi goździkami w wazonie. A po pracy pójdę na spacer...

środa, 6 maja 2020

A z majem bzy...

I znowu kwitnie bez, i świat pachnie tak, jakby rozlała się butelka ekskluzywnych perfum. I mam w wazonie to liliowe kwiecie, cieszę nim oczy i serce. Właściwie to świat jest jednym wielkim barwnym bukietem...

Wczoraj wybrałam się na długi spacer do ogrodu, bo od poniedziałku można tam chodzić i cudnie tam teraz. Kwitną krzewy, kwitną i pachną tak słodko- gorzko, morze niezapominajek niebieściło mi się w oczach, a rajskie jabłonki  migdałowce, i japońskie wiśnie w kryzach różowawego kwiecia wyglądały jak z baśni. Snułam się między ścieżkami, gubiłam oczy w rozlicznych odcieniach zieleni, w błękitach nieba, a na rzęsach przysiadały mi nutki ptasich koncertów. I czułam się jakoś szczęśliwiej, mimo iż wcale nie było ciepło, choć świeciło słońce...

I kasztanowce zakwitły, te maturalne drzewa :)

Dziś swoje premiery ma kilka książek, zdecydowałam się na "Wyrwę" Chmielarza, bo podobały mi się jego wcześniejsze utwory. Mam ją już, bo zakupiłam w wersji elektronicznej...

A poza tym pracuję, organizuję konkursy online, akcje czytelnicze, wysyłam kilkadziesiąt informacji zwrotnych dziennie, udzielam wsparcia uczniom, rodzicom, a czasem chciałabym tego wsparcia i ja :)

Najwięcej przyjemności daje praca z czwartoklasistami i piątoklasistami, im się chce, czekają na lekcje, potrafią napisać potem, że lekcja im się podobała albo że miałam pomysł na 6. Starsze klasy trzeba mobilizować, zachęcać, zniechęcać do korzystania z internetu, ustalać nowe terminy, bo coś tam im przeszkodziło. Ech. Niech się to już skończy!

Dom wypieszczony, balkon ukwiecony, seriale na netflixie już nudzą, jeszcze z czytania mam przyjemność. Do ludzi wyrywa się dusza...