Było pięknie. M. tak wspaniale wszystko zorganizował i zaplanował. Dwa dni spędziliśmy w Wiedniu. To był nasz kolejny pobyt, dlatego skupiliśmy się na tym, czego nie zdążyliśmy zobaczyć poprzednim razem. Były więc wędrówki śladami gotyku, secesji, Sisi i współczesności. Podziwialiśmy prace mistrza wiedeńskiej secesji- Otto Wagnera. Okazało sie, że spalarnia śmieci może być arcydziełem, jeśli zaprojektował ją Hundertwasser. Piekny, jak z bajki, jest dom Hundertwasserhaus. I odbyliśmy spacer po ogrodach i komnatach Schonbrunnu. Wiedeń hołubi cesarzową Sisi, a ona nie lubiła ani Wiednia, ani wiedeńczyków, ale tu chyba przeważają kwestie finansowe, bo pamiątki z Sisi cieszą się ogromnym powodzeniem. Nawet ja nabyłam magnes z jej wizerunkiem :) Oczywiście obowiązkowo musiała być kawa po wiedeńsku i tort Sachera :)
Odwiedziliśmy też Salzburg- miasto Mozarta. To ulubiony kompozytor M., więc byliśmy w miejscach, nad którymi unosił się duch Geniusza. Podziwialiśmy też urokliwe salzburskie uliczki. To miasto niezwykłe, zbudowane między skałami, dlatego tak bardzo malownicze. W ogrodach Mirabell, jak za czasów Mozarta, koncertowali muzycy. Natrafiliśmy także na pomnik Papageno i niemal słyszeliśmy czarodziejskie dzwonki tego łowcy ptaków. A lody, które smakowały wyśmienicie, nazywały się Mozart :)
Kolejne dni to już Alpy Bawarskie. Majestat gór, malownicze widoki, łąki pełne kwiatów i krów z dzwonkami, których melodia niosła się hen. I wędrówki szlakami. I żadne zdjęcie nie odda piękna podziwianych widoków. I śniadanie na wysokości prawie 2000 metrów. I strome urwiska, przepaście, długie schodzenie. I Berchtengaden takie ichnie Zakopane z widokami cudnymi, domkami jak z piernika. Malownicza trasa stateczkiem po jeziorze Konigsee, klasztor św. Bartłomieja. I szlak nad jeziorem Thumsee z wodą o szmaragdowym odcieniu. I zapach lasu. I bawarskie malowane elewacje domów. I smaki potraw. I koncert w rotundzie uzdrowiskowej, rewelacyjny występ salzburskich muzyków. I świetny pensjonat, a w nim taras z widokiem na góry...
Zapisuję. Ocalam. Do pełni relacji dodam jeszcze to, że miałam kryzysy, marudziłam, byłam zmęczona, ale anielska cierpliwość M. pozwalała zażegnać kryzysy i cieszyć się tymi dniami...
